De Reünie

Zakelijke gegevens 

Titel​​​: De reünie 

Auteur​​ : Simone van der Vlugt 

Uitgegeven in​: 2004 

Uitgegeven door​: Anthos te Amsterdam 

Pagina's ​​: 336 

 

 

Flaptekst

 Op de achterkant van het boek staat geen tekst alleen een recensie. Maar op de eerste pagina staat wel een tekst die de flaptekst zou kunnen zijn, dus heb ik die overgeschreven. De aankondiging van een middelbare-schoolreünie zet het leven van Sabine plotseling op zijn kop. Deze rakelt een belangrijke gebeurtenis uit haar jeugd op: de verdwijning van haar klasgenoot Isabel. Ooit waren zij hartsvriendinnen, maar toen Isabel zich ontpopte als het populairste meisje van de school, liet zij Sabine plotseling link liggen. En dat was niet het enige wat Isabel haar aandeed. Toch voelt Sabine zich enorm schuldig: misschien zou Isabel nooit verdwenen zijn als Sabine die bewuste dag met haar mee naar huis was gefietst... 

 

 

Eerste zinnen

 Het laatste stukje fietst ze alleen. Ze zwaait langs naar haar vriendinnen en concentreert zich dan op de weg die voor haar ligt. Ze zingt zachtjes voor zich uit, haar rug recht, haar blik onbezorgd. De school is uit, het is maandag, de middag kan beginnen. 

 

 

Samenvatting

 Sabine Kroese is, nadat ze een depressie heeft gehad, weer op haar werk. Ondertussen is er veel veranderd op haar kantoorbaan. Renée heeft nu de leiding maar Sabine kan het niet goed vinden met Renée. Dan ontmoet ze op haar werk Olaf, daarmee krijgt ze een relatie. Dan ziet ze een advertentie in de krant waarin een uitnodiging voor een schoolreünie staat van haar oude school. Ze wilt er eigenlijk niet heen omdat ze vroeger op school werd buitengesloten en gepest. Isabel was op de basisschool beste vrienden met Sabine, maar op de middelbare school groeide ze uit elkaar en begon zelfs Isabel Sabine te pesten. Op een dag verdwijnt Isabel en niemand weet waar ze is. Sabine weet diep van binnen dat ze er meer over weet dan ze zich herinnerd, en besluit dus op onderzoek uit te gaan. Ze zoekt veel informatie over de verdwijning en gaat op bezoek bij oude kennissen. Na een tijdje begint ze haar vriend Olaf te verdenken. Olaf begint ook steeds raarder te doen, en als ze haar oude vriend (en eerste liefde) Bart weer tegenkomt, verteld hij haar dat Olaf vroeger ook een relatie met Isabel heeft gehad. Sabine herinnert zich steeds meer. Ze krijgt een droom, waarvan zij weet dat die echt is, waarin ze Isabel uit woede wurgt... 

 

 

Personages 

Sabine Kroese: Sabine is 24 jaar en is de hoofdpersoon van het verhaal. Ze heeft een lange tijd een depressie gehad en werkt op een kantoor voor een bank 

 

Isabel Hartman: Isabel was 15 toen ze vermoord werd. Op de basisschool was ze beste vrienden met Sabine maar op de middelbare school groeiden ze uit elkaar. Isabel werd er erg vrij gelaten door haar ouders en mocht bijna alles. Ze rookte en was ook een beetje een punk. 

 

Olaf van Oirschot: Olaf is ook rond de twintig en werkt op hetzelfde kantoor als Sabine. Hij kende Isabel en Sabine al van de middelbare school. Hij had ook een relatie met Isabel. Olaf kan snel boos worden. 

 

 

Perspectief

 Het verhaal wordt verteld door Sabine. Ze vertelt het in de ik-vorm 

 

 

Tijd

 Het verhaal speelt zich met name af in moderne tijd. Er zijn af en toe flashbacks die laten zien wat er negen jaar geleden is gebeurd. 

 

 

Ruimte

 Het verleden speelt zich af in Den Helder. Daar stond ook de middelbare school van Sabine. Zelf woonde Sabine toen in Julianadorp, een dorpje dichtbij Den Helder. In het heden woont en werkt Sabine in Amsterdam 

 

 

Thema

 Het verdringen van gebeurtenissen in het verleden is in deze thriller een belangrijk verhaalmotief. Ook speelt de vraag: 'Wie heeft het gedaan?' een grote rol. 

 

 

Motief

 De verdringing van gebeurtenissen in het verleden en het 'whodunit'-motief. 

 

 

Motto 

 Er zit geen motto in dit verhaal 

 

 

Titelverklaring 

 Omdat ze op een moment een uitnodiging ziet voor een reünie van haar oude basisschool, moet ze weer aan Isabel moet denken. 

 

 

Slotzinnen

 Langzaam draai ik me om en loop tussen de bomen terug naar het bospad. Alleen. Het meisje is verdwenen, voorgoed. Ik heb haar niet meer nodig. We hebben beiden onder ogen gezien wat aan de oppervlakte lag, maar toch zo goed verborgen bleef. Ik denk niet dat ik het een tweede keer kan verstoppen, niet in Spanje, niet in Londen, zelfs niet aan de andere kant van de wereld. Maar ik ga het wel proberen. 

 

 

Beoordeling

 Ik vond het een heel leuk boek. Het was goed door te lezen en liep lekker door. Ook vond ik het einde best verassend, aan de ene kant kon je het wel verwachten maar Olaf was veel verdachter.